In deze aflevering zijn Malou te Wierik en Floor van den Elsen van Buro Dertig te gast. Buro Dertig helpt culturele organisaties en non-profits te groeien door de juiste communicatie, dmv strategieën, campagnes en content.

In dit gesprek hebben we het over een gezonde balans vinden tussen werk en gezondheid, wat extra lastig is wanneer je te maken hebt met een chronische ziekte. We praten over steeds dichter bij een eigen definitie van groei en succes komen. En we hebben het over wat hun co-foundersrelatie zo succesvol maakt.

Uitzonderlijk aan Malou en Floor is de chemie die zij hebben en hoezeer zij elkaar vertrouwen. Ze kunnen heel transparant en direct naar elkaar zijn zonder dat dat spannend wordt. Kibbelen zonder ruzie maken noemden ze dat. Super mooi om te zien. En knap hoe ze beiden hebben geleerd scherp te zijn op wat ze nodig hebben, ook richting opdrachtgevers, én hoe ze dat thema nu bespreekbaar willen maken.

Malou te Wierik & Floor van den Elsen

Buro Dertig

Bijbehorende blog: Trust & Chemistry

Droomopdracht:

Een groot festival, zoals Lowlands met een mix tussen kunst, cultuur en muziek.
Een culturele instelling in het buitenland.

Giveaway: Vond je dit nou een leuk gesprek en denk je "dit deel ik graag online", tag dan De Gebakken Peren even op LinkedIn of Instagram. Onder degenen die het delen vóór 17 december, verloot ik als bedankje een exemplaar van Malou's boekentip - 't Hooge Nest' van Roxane van Iperen. Of als je liever een ander boek uit m'n online boekenkast hebt dan kan dat natuurlijk ook.

Luister hier ⬇️ of ga naar Spotify, Apple Podcasts of Overcast.

Lessen

Malou: In ons gezin waren we gewend ruzie te kunnen maken en het ook weer goed te kunnen maken.

Beiden zijn we opgegroeid met een voedingsbodem van veel lezen, kunst en cultuur. Onze persoonlijkheden verschillen wel erg.

We waren na de stage van onze studie allebei "per ongeluk" freelancer geworden.

Floor: Voor mij was ondernemen nog echt iets vreemds. M: Mijn ouders reageerden op banen van "Huh, ga je in loondienst? Doe niet zo gek, je kunt je eigen werk maken."

We hadden al wat opdrachten samen en beiden ook wat losse opdrachten, die we toen onder Buro Dertig hebben ondergebracht.

F: Ik vond het eerst nog wel spannend om tegen opdrachtgevers te moeten zeggen dat ik niet meer alleen werkte maar een bureau was gestart. Maar dat vonden ze alleen maar leuk.

M: Ik deed m'n werk goed, maar als zelfstandige nam ik het ondernemen toch minder serieus. Als we een Buro hebben dan ga ik me daar ook naar gedragen.

M: Een bureau gaf dat ik kon werken aan een merk. Het maakte het professioneler en motiveerde me meer. Ook gaf het wat meer afstand tussen mij en m'n werk.

We vullen elkaar heel goed aan qua vaardigheden. En we hebben een goede chemie met elkaar. We hebben dezelfde waardenset en andere karakters.

En dat moet ook wel, want je zit in alles aan elkaar verbonden. Bijna meer dan met je romantische partner.

Beiden houden we van lol, zijn talig en ad rem, nemen het werk serieus, maar onszelf niet zo.

F over M: Ze is enthousiast, rent meteen, is open en direct.

M over F: Ze is geduldig, kan goed luisteren, situaties inschatten, schrijft als de beste.

In het werk zijn we onszelf ook wel naar onze kwaliteiten gaan voegen.

Ons 1e jaar was al best turbulent, en na enkele maanden werd Malou ook nog eens ziek.

Achteraf was het fijn dat dat in het begin gebeurde. We hadden nog geen hoge vaste lasten of veel verantwoordelijkheden.

M: Stressreductie werd hierna voor mij heel belangrijk. Ik ben bijvoorbeeld dus nu niet meer altijd bereikbaar voor klanten.

M: Als jij als ondernemer je grenzen aangeeft, dan respecteren mensen/klanten dat.

M: We zoeken nog wel onze grens op. We gaan wel ver door. Veel en hard werken is ook wel oké voor me, maar lastige klanten geven me stress.

Werk kan ook een goede afleider voor de pijn zijn. Iets meer gas terugnemen zou af en toe wel goed zijn geweest.

We kibbelen wel, maar hebben nooit ruzie.

M: Je moet elkaar dingen kunnen zeggen. Werk is niet persoonlijk en de ander zegt het uit liefde.

F: Van Malou kan ik dat altijd goed hebben, maar niet van iedereen.

F: We vinden het niet erg om het even met elkaar oneens te zijn. Als dat zo is gaat het namelijk altijd alleen over de kleine dingen.

We hebben allebei wat, daardoor weten we ook hoe het is voor de ander. Misschien kunnen we dit juist goed samen, omdat we het allebei kennen (dat zou misschien wel anders zijn als één het had).

Toen we mensen gingen aannemen, kregen we best snel een heldere werkverdeling (financieel de een, personeel de ander).

We zijn intussen wel weer van 9 naar 4 mensen gegaan. Omdat we realiseerden dat we het wel leuk vinden om het werk zelf uit te voeren en zelf contact met de klant te hebben.

F: Het vereert me nog steeds dat mensen willen werk bij het buro wat we zelf verzonnen hebben. En ik vind het nog steeds geweldig dat we iemand in hun levensonderhoud kunnen voorzien.

Groei door groter te worden is voor ons niet het enige succes. Wij willen vooral ook aan onszelf kunnen blijven denken, ons niet te laten leiden door klussen en zelf beslissen waar we heen willen.

M: Groei zit er nu in om de klanten te krijgen die we willen krijgen en betaald te worden hoe we betaald willen worden.

Soms is het lastig om bij zoveel collega-ondernemers te zien dat het lastig gaat terwijl het bij ons goed gaat.

We weten dat we ook wel een keer zelf producten of programma's zouden willen neerzetten, maar daar moet je wel de ruimte voor creëren.

Door selectiever te zijn op de klussen die we aannemen hebben we nu meer omzet met 4 mensen dan eerder met 9.

Poen, Passie en Prestige. Er moeten altijd 2 van de P's in de klus zitten.

De slechtst betalende klanten zijn soms degenen die het meeste stress opleveren.

M: Wat voor mij lastig is is grenzen aangeven. En dat ik áltijd bezig ben met werk en leren over hoe het beter kan.

F: Wat voor mij lastig is is altijd eindverantwoordelijk zijn. Als je veel gaat doen en veel verantwoordelijkheid hebt, dan heb je meer rekening te houden met allerlei scenario's.

We hebben geen meerjarenplannen, maar mikken onze aandacht door op korte termijn steeds te verbeteren. Terugkijkend zien we dan dat we best wel veel progressie geboekt hebben.

Er wordt over het algemeen wel te weinig gesproken over beperkingen. In hoe ik erover praat, vind ik het soms wel eens lastig om het niet kleiner te maken dan het is. Ik ben dan bang dat de mogelijke klant het spannend zou vinden om ons de opdracht te gunnen en meer zekerheid wil.

M: En het maakt ons ook beter in ons werk. Omdat je je werk iets moet inkaderen zijn we wat meer on point en effectiever. F: En het maakt ons ook menselijker in ons werk en hoe we samenwerken.

In de toekomst zouden we kunst en cultuur toegankelijker willen maken.