Mijn drie belangrijkste lessen uit het gesprek met Suzanne van Straaten van Sprinklr in de Gebakken Peren podcast. Over investeren en hoe je er komt met goede bedoelingen.
Met het aan boord halen van investeerders teken je voor een bepaald spel
En dat spel heeft één belangrijkste doel en dat is groot worden.
Het geld dat de aandelen kostten moet namelijk de kans hebben om 10x zoveel waard te worden.
Dat kan gaan schuren wanneer jij daarnaast nog een ander doel hebt. Namelijk om goed voor de wereld te zorgen. Of wellicht zelf tegen wil en dank een probleem op te lossen.
Het is heel bijzonder dat het Suzanne bij Sprinklr lukte om de investeerders die al ingestapt waren te overtuigen om mee te gaan in het proces om Sprinklr steward-owned te maken.
Dat betekent namelijk ook dat het rendement voor hen afgetopt werd.
Dat je niet miljonair wordt van je investering kun je natuurlijk op zichzelf ook niet zo gek vinden.
Maar het vraagt wel dat de groep een wissel in hun verwachtingen moest maken.
Eindeloos één probleem verwijderd van succes
Het starten van een onderneming is bijna nooit zo simpel als het volgen van een handleiding.
Was het maar zo’n feest denk je soms 🙂.
Het is geen gebaand pad. Het is een eindeloze weg met uitdagingen en op te lossen problemen.
Het leidt niet eens tot een zekere bestemming. Het type uitdagingen verandert alleen maar van aard. En soms zullen er gelukkig ook periodes zijn met rustiger vaarwater.
Om op die weg vol problemen telkens door te willen blijven gaan, hebben ondernemers een bepaalde naïviteit nodig. Dat ze telkens weer denken dat alles na het oplossen van dit probleem écht anders wordt.
En daarna weer. En weer.
Goede bedoelingen organiseren zich niet vanzelf naar succes
Wanneer je “strijdt tegen de status quo” dan is zo’n systeem erg goed in staat om zichzelf te behouden.
Om wanneer er vanuit progressieve hoek geduwd wordt, tegenkracht te organiseren.
Zij zitten al om tafel van bestuurders. Hebben al omzetten waar ze dus budgetten hebben om die weer te behouden.
Medewerkers die al met alle neuzen dezelfde kant op staan en dus snel handelen.
En stabiliteit is ook prettig. Moeten veranderen niet. En mensen willen ook niet verteld worden dat ze het verkeerd doen.
Je hebt dus op meerdere vlakken een moeilijkere wedstrijd dan de tegenstander.
En de mate van organisatiekracht moet dat dus weerspiegelen.
De ander zal het niet laten hun kracht in te zetten.
