In deze aflevering is Jasper Udink ten Cate, beter bekend als Creative Chef, te gast. Jasper is kunstenaar en maakt werk met een link naar eten. Van 3D-schilderijen die je meemaakt, tot salades van stof, tot aan een muziekplaat uit de keuken. Bekijk z’n website, want het is om van te smullen.
In dit gesprek hebben we het over jezelf positioneren en de kracht van het delen van je een moonshot; over eindeloos leren en investeren in je vak en je merk; en over meebewegen met de golven van je creativiteit en hoe zelfacceptatie leidt tot steengoed werk.
Jaspers werk is een nieuwe categorie. In die zin ook niet zo gek dat de wereld even tijd nodig had om hem te snappen. Alles wat hij maakt is zó anders en zo scherp. Ik vind het bewonderenswaardig hoe hij al die tijd is blijven bouwen aan zijn merk. Het is mooi hoe hij al vroeg wist dat hij zijn eigen pad wilde creëren. Maar ook hoe zijn doelen steeds meer verschoven van gezien worden, naar zichzelf accepteren en het beste werk maken wat hij kan. Dank je wel voor dit mooie gesprek!
Luister hier ⬇️ of ga naar Spotify, Apple Podcasts or Overcast.
Lessen
“Is het aangeboren interesse? Eten is gewoon lekker en leuk!”
“Bij ons op school was het cooler om in het schoolkoor te zitten dan in het voetbalteam.”
“Ik wilde drummer of kunstenaar worden. Ik wilde m’n creativiteit kwijt.”
“Ik ging koken voor alle mensen in ons huis. Ik kon daar m’n ei in kwijt en het koste me geen moeite.”
“Toen ik vertelde dat ik kok wilde worden, bleken de verwachtingen waarvan ik dacht dat m’n ouders die hadden er niet te zijn.” → Les: Meestal ben je zelf het strengst voor jezelf. En, anderen zijn minder met je bezig dan je denkt. In ieder geval is het meestal minder belangrijk voor anderen wat je precies doet dan dat je iets doet dat goed voor jou is.
“Ik ben in het begin gratis in restaurants gaan werken om te leren. Ik had wel m’n maniertjes, maar er ging een wereld voor me open. Ik leerde hard werken en overzicht. Maar ook dat ik niet 20 jaar alleen maar tussen die 4 muren wilde staan.” → Les: Het loont overal vol en open in te gaan, ook wanneer je de kanten ervan ziet die je niet wilt.
“Ik kreeg op m’n 17e last van epileptische aanvallen. Dat gaf me het besef dat je maar één keer leeft. Dus ik ben mijn leven op mijn manier gaan inrichten.”
“Natuurlijk had ik ook twijfel of het wel haalbaar was, of ik goed genoeg was.”
“Ik heb zóveel uren gemaakt. Er komt een moment dat je doorhebt ‘dit is mijn stijl’.”
“Om ons heen vielen allemaal cateraars om. Maar wij hadden ons bedrijf zó goedkoop ingericht dat we door konden.”
“Geen enkele klant zei “ja” op de offertes met mijn creatieve gerechten. Ik moest naast het caterbedrijf een ander merk bouwen: Creative Chef.”
“Ik vond het zo gaaf dat bij m’n eerste tentoonstelling mensen stopten en foto’s maakten. Dat startte een proces dat ik dit fulltime wilde doen.”
“Ik stopte met de catering. Ook al gebeurde er nog geen bal met Creative Chef.”
“Ook al huurden nog te weinig mensen me in, genoeg mensen vonden het leuk dat ik een boek kon publiceren via crowdfunding.”
“Ik wilde kunstenaar worden, met eten. Ik moest een kunstautoriteit worden.”
“Ik wist ook dat ik m’n boek moest uitgeven bij een uitgever van kunstboeken en niet bij een van kookboeken.”
“Na het boek, durfde ik steeds een stapje groter te denken. En ik kon het eerste jaar ook wel goed bluffen.”
“Ik ging naar elke plek waar creatieve mensen samen kwamen (zoals DutchDesignWeek) en maakte een eetbaar kunstwerk of food art. Dan zei ik op m’n site dat ook daar iets gedaan had.” → Les: Wat kost jou niet veel moeite of geld, wat voor de ander veel waard is? → Les: Autoriteit is naast je meesterschap en kennis, óók de perceptie van anderen.
“Ik vertelde aan iedereen mijn grote droom om ook in het MoMA New York te staan. Ik ben dat jarenlang elke dag aan iemand gaan vertellen.”
“Ik heb 5 jaar lang gekookt, om m’n nieuwe ideeën te ontwikkelen. Marketingkosten noemde ik het.” → Les: Kan de tijd/het budget dat je besteedt aan marketing je ook verder helpen in je vak?
“In het begin huurde de kunstwereld me in als cateraar, en de foodwereld als creatieve kerel. Maar het moest 100% kunst worden.”
“Ik zou een keer een keynote geven, maar werd geïntroduceerd als de cateraar die eten kwam maken. Ik baalde wel dat mensen het (en dus mij) niet snapten. Ik stopte er zóveel tijd en geld in.”
“Ik weet van mezelf dat ik elk jaar een soort maand van balen en winterslaap heb. Dan zie ik het niet zitten. Op een gegeven moment word ik dan zo boos op mezelf dat ik weer ga knallen.”
“Vroeger had ik altijd een oneindige stroom van niet-zulk-goeie-ideeën. Toen werd het iets rustiger maar de ideeën wel beter. Nu merk ik dat ik steeds meer in golven van creativiteit kom, waar ik dan echt naar moet luisteren.“ → Les: Vind de stijl die bij je past. Die kan ook veranderen. En, reken je niet te vroeg de luxe toe dat je op de creatieve golf kunt wachten.
“Door een ongeluk en door corona, ben ik minder bezig met het plaatje naar buiten. Maar, ik ben veel meer aandacht gaan besteden om gewoon steengoed werk te maken.”
“Ik vraag inmiddels anderen om hulp, voor de dingen die zij veel beter kunnen dan ik.”
“Winst maken is niet het doel. Ondernemen gaat om weten wie jij bent als persoon, en op zo’n manier uit je halen wat er in je zit, dat je ervan kunt leven en dat het niet als werk voelt.”
“M’n werk is ook verschoven van leuk, gewoon lachen. Nu wil ik ook iets betekenen met m’n werk.”
“Het écht lastige van m’n werk was mezelf zijn. Het ontdekken en accepteren wie ik ben.
Links
Boek: Creative Chef
Jeroen Prins (Main Chef bij Creative Chef)
The Blind Spot in Centraal Museum
Kitchen Collective (album). Spot the eierschaal in Funky Beats.