In deze aflevering zijn Paul van de Kant en Peter Stekelenburg van Studio Moan te gast. Studio Moan is een full-service designbureau voor betekenisvolle en verrassende communicatie en design op maat. Met mooie projecten zoals een merk- en campagnestrategie voor het International Literature Festival Utrecht (ILFU), de art direction voor het boek Pac-Man: Birth of an Icon, en het ontwerp van de concertherinneringen app Gigit!

In dit gesprek hebben we het over het creatieve proces van hen en andere makers; over soepel samenwerken vanuit een afgesproken rolverdeling en voor elkaar opkomen als compagnons; over hoe je omgaat met de beslissing te groeien als studio; en over comics en mieterse scheldwoorden zoals duivenkaters.

We spraken elkaar 10 jaar geleden al eens. Alleen, behalve het weer en het eten erbij kan niemand zich meer iets van dat gesprek herinneren. Maar ik herken wel duidelijk de groei tussen toen en nu. Ik bewonder hoe zij hun speelsheid hebben behouden terwijl ze toch veel professioneler zijn geworden; en hoe zij zich hebben ontwikkeld als ontwerpers, kompanen, en ondernemers. Plus, ik ben fan van hoe de stijlelementen van comics en pop culture hun design beïnvloeden.

Dank mannen voor dit gesprek! Veel plezier met luisteren.

Paul van de Kant

Peter Stekelenburg

Studio Moan

Luister hier ⬇️ of ga naar Spotify, Apple Podcasts or Overcast.

Lessen

Peter: “Ik wist op basisschool eigenlijk al dat ik de creatieve hoek in wilde. Ik tekende veel en was al bezig met fotografie.”
Paul: “Als kind zei ik al: ‘Als ik teken heb ik altijd een fijn gevoel in m’n buik.’”
Paul: “Ik werk met hout omdat - hoewel ik veel ontwerp/creëer - ik toch dat fysieke maken mis.”
Paul: “Op de academie leer je jezelf wel kennen. En je leert feedback geven en ontvangen op je werk.”
Paul: “Met een klein clubje huurden we een plek om samen aan ons eindexamenproject te werken. Zo creëerden we een gedeeld werkethos om in te werken.”
Peter: “Ik was het werken aan een eigen project uit persoonlijke fascinatie een beetje zat. Een project voor een klantvraag vind ik nu ook prettig.”
Peter: “De eerste opdrachten kwamen uit vriendengroepen en uit oude stageplekken die wat opdrachten doorzetten.”
Paul: “We splitsen onze rollen in opdrachten op als een soort art director (die de klantvraag en richting bewaakt) en de designer.” Peter: “En deze rollen wisselen we ook telkens om.”
P&P: “We vinden het beiden heel tof om het maakproces van andere makers te zien.”
Paul: “Een muurtje bouwen. Als we een project starten beginnen we met een opdrachtgever in een kick-off-sessie.”
Peter: “Wanneer we in een fase komen dat we het niet weten, bevragen we mensen die het al een keer eerder gedaan hebben.”
Peter: “In het groeien naar een groter bureau, zoeken we naar een balans tussen eerst mensen aannemen of eerst teveel opdrachten te hebben.”
Paul: “Eigenlijk is er wel genoeg werk om de stap te kunnen maken. Maar het blijft dan steken bij ‘wie zoeken we dan precies’, of dat we de controle toch bij onszelf te houden.”
Paul: “We zijn in eerst plaats goede vrienden, daarnaast pas kompanen.”
Peter: “We creëren de afspraken en rolverdelingen ook op zo’n manier dat ze frictie voorkomen.”
Peter: “De ander helpen (bijvoorbeeld) de vakantiedagen op te nemen waar die recht op heeft, maakt ook dat je ze vervolgens zelf kan opnemen.”
Peter: “Begin van het jaar reflecteren we op de opdrachten van het voorgaande jaar en kijken we wat we daarvan kunnen leren om steeds beter en leukere projecten te doen.”
Paul: “Een deel van de lol in ons werk is om elke keer weer in andere wereld te duiken.”