In deze aflevering is Oscar Westra van Holthe te gast. Oscar is systemisch coach, trainer en vertrouwenspersoon op de Zuidas. Op een missie om daar de menselijke ervaring net zo belangrijk te maken als het financiële resultaat.

In dit gesprek hebben we het over familiepatronen en hoe ze je vormen, met een bedrijf stoppen wat je ontgroeid bent, en over hoe hij op een plek is beland waar de pijn en eenzaamheid die hij zo goed kent volop aanwezig is.

Oscar is een speelse wijze en een rebel. Hij heeft én het vermogen heel analytisch een systeem te doorgronden en daar een verhaal van te maken, én de gevoeligheid voor de mens en emotie. Heel knap en een bron van veel lessen.

Veel plezier met luisteren!

Oscar Westra van Holthe

Team Coach Zuidas

Giveaway: Vond je dit nou een leuk gesprek en denk je "dit deel ik graag online". Tag dan De Gebakken Peren even. Als bedankje verloot ik een boek onder degenen die het delen. Je mag er dan eentje kiezen uit m'n online boekenkast.

Link: Oscar helpt graag mensen in bedrijven die bereid zijn het werk te doen zodat het daar om de mensen gaat draaien. Hij heeft nagedacht wat nu het minimale is wat je moet doen of het toch serieus aan te pakken. Ben of ken jij iemand? Link die aan Oscar!

Video: Ruben testte de camera's. Dus er is beeld. Hier 3 fragmenten.

Lessen

Kinderen brengen vaak iets in balans. Ik heb ambitie bij te dragen omdat er voor me iets is genomen. Ik wil weer bouwen, nadat m'n ouders afbouwden.
Een financieel succesvolle ondernemer neemt veel van de maatschappij. Dat moet of gaat ergens in balans komen.
Het nadeel van opstellingenwerk kan zijn dat je de schuld makkelijk buiten jezelf kunt leggen. Maar je hebt uiteindelijk je eigen ouder te worden.
Vroeger schreef ik alles mee, maakte ik modelletjes, was ik heel analytisch in m'n hoofd.
Ik ben opgevoed met het credo "Eerst zien, dan geloven". Bij Knowmads was het andersom: "Eerst geloven in iemand, dan zien".
Ik kon heel ver kijken, waar we naar toe moeten. En Manuel (business partner bij Modelminds) was heel erg van het doen. Ik heb veel van die aanpak geleerd. Vanuit ervaring praten is zoveel krachtiger.
We waren best verschillend, maar ook goed in het delen met elkaar wat we belangrijk vonden en het waarderen van elkaar.
In elke relatie kun je in de valkuil stappen om elkaar te willen veranderen. De ander te willen vormen naar een versie die jou minder uitdaagt.
Het visueel maken kan een enorme spiegel zijn. Het legt bloot wat er speelt. We merkten dat we steeds meer die diepere begeleiding wilden geven aan klanten.
Oorspronkelijk was één van de redenen dat ik tekende omdat ik gezien wilde worden. Maar extra pijnlijk was het dan om erna gezien te worden voor wat ik kon en niet voor de pijn en onbegrip waar het werk vandaan kwam. Het zorgde daardoor juist voor meer afstand.
Als je eerst geld bij elkaar moet sprokkelen om te kunnen ondernemen, dan ben je eigenlijk geen ondernemer.
Ondernemen was een middel om mooie dingen te kunnen doen. Maar het was ook iets cools waar we status uit haalden.
We merkten dat we ons klem gingen voelen in het monster dat we gecreëerd hadden. We hadden een bewezen en succesvol concept, maar waren er allebei op uitgekeken. Dus hoewel alles exact toen klaar lag om op te gaan schalen, trokken we de stekker eruit.
Ik heb nooit problemen gehad om geld te vragen. En tegelijkertijd doe ik ook veel werk dat niet betaald is.
Op de Zuidas zoek ik het oude bekende weer op. Het eenzame wat ik als kind ervaarde zit ook hier. Ik heb daar gevoel voor. En het is nog onontgonnen terrein. Het is een emotioneel verwaarloosd speelterrein. De tegenstelling kan niet groter.
Ik werk met mensen die weten dat het niet kan dat er geen andere weg is.
In de race om resultaat te behalen, vergeten we onszelf, waar we vandaan komen en onze gevoeligheden.
Veel mensen zitten op de Zuidas, onbewust als een herhaling van zetten, weer in een plek waar ze niet gezien worden.
We zijn ons er soms niet bewust van dat we de rollen die we innemen niet zijn. Waardering voor het resultaat dat je in zo'n rol boekt is dan ook een voorwaardelijke waardering.
Mijn ambities is dat de menselijke ervaring net zo belangrijk is als de financiële resultaten.
Ik werk aan de sociale kant van duurzaamheid, aan de menselijke kant die nodig is om duurzaam te kunnen werken en leven.
In de pijn en het verlangen wat zit in alles wat je meemaakt zit ook je roeping.