In deze aflevering is Joost van Schie te gast. Joost is 6e generatie Boer op Boerderij De Eenzaamheid. De boerderij waar hij opgroeide en waarvan hij op z'n 12e besloot er juist niet z'n toekomst in te zien.

In dit gesprek hebben we het over opgroeien op de boerderij en de wijde wereld in gaan; en over startups opzetten in grote corporates; natuurlijk hebben we het over het keuzeproces om toch een toekomst op en voor de boerderij te gaan bouwen; en praten we over regeneratieve landbouw.

Wat ik zo mooi vind is hoe Joost al zijn ervaringen in het bedrijfsleven, innovatie en persoonlijke ontwikkeling nu weet in te zetten voor de boerderij. En wat me inspireert aan hem is hoe diep hij zich is gaan verdiepen en hoe professioneel hij het traject nu aanpakt; inclusief begeleiding inschakelen en deelnemen aan bijvoorbeeld een versnellersprogramma. Dank je wel Joost voor dit mooie gesprek.

Veel plezier met luisteren!

Joost van Schie

Boerderij De Eenzaamheid

Bijbehorende blog: Innovate Small

Giveaway: Vond je dit nou een leuk gesprek en denk je "dit deel ik graag online". Tag dan De Gebakken Peren even. Onder degenen die het delen, verloot ik als bedankje een exemplaar van Joost's boekentip - 'Holistic Management' van Alan Savory. Of als je liever een ander boek uit m'n online Boekenkast hebt dan kan dat natuurlijk ook.

Lessen

Op m'n twaalfde zat ik een keer aan de keukentafel. Ik zag links de koeien en rechts over het water keek ik de weide wereld in. Ik dacht "mijn toekomst ligt ergens daar verderop."
Ik heb vroeger nooit een impliciete verwachting gevoeld dat ik het bedrijf zou moéten overnemen.
Ik heb altijd een nieuwsgierigheid gehad om nieuwe dingen te ontdekken. M'n jeugd was ik content met wat er was. De opties voor verkenning dienden zich toen niet zoveel aan. Toen ik ging studeren in Amsterdam openbaarde zich opeens een hele wereld.
Ik vond het altijd moeilijk om voor 1 ding te kiezen. Ik moest dan altijd eerst alles een beetje doen voordat ik voor 1 ding kon gaan.
In een startupteam heb je altijd een Pauw en een Pinguïn nodig. De pauw gaat naar buiten, heeft mooie praatjes en verkoopt de boel. En heeft een pinguïn nodig die er achteraan loopt om alle rotzooi van de pauw op te ruimen.
Bij Aim ervaarde ik dat je toewijden aan een doel en daar op afgerekend worden zorgt voor resultaat. Daarvan leerde ik dat het belangrijk was om niet continu van richting te veranderen.
Een corporate startup heeft meer resources tot z'n beschikking dan een startup. Maar het is ook een two-sided battle. Je moet én je propositie in de markt bewijzen en je moet intern bewijzen dat er geld en tijd naar het project gaat. Als startup kun je ook radicaler zijn dan binnen een corporate omdat er niks interns is waar het aan moet voldoen.
Er bleek nog niet echt nagedacht te zijn over de toekomst van de boerderij. Dat zou vanzelf wel komen. Maar ik mijn wereld gebeurde er niks zonder er actief aan de slag mee te gaan.
Ergens vond ik het ook raar dat de boerderij opeens naar 5 generaties zou stoppen. Ik voelde een drang om er iets mee te doen. Ik ging onderzoeken wat er nodig is in de landbouw en te verkennen wat een kleine boerderij daarin zou kunnen betekenen.
Ik wist dat ik met mijn werk wilde bijdragen om mens en natuur dichter bij elkaar brengen.
Als ik de boerderij zou gaan overnemen dan wilde ik wel een vorm die voor mij ook zou werken. Dat betekent ook in een team werken en dat het niet van mij afhankelijk is.
Opeens realiseerde ik me dat de innovatiemethode van Aimforthemoon ook op de boerderij van toepassing was. Ik moest eerst iets kleins en nieuws (naast de kernbusiness van de boerderij) proberen en later integreren.
Hoewel m'n besluit om het te gaan doen opeens viel, heb ik wel een overbruggingsperiode gecreëerd. Ik was nog niet klaar met het plan voor de boerderij en ik was nog niet klaar bij Aimforthemoon.
Ik had wel het initiatief, maar in een familiebedrijf doe je het wel met elkaar.
"We verkopen verdomme helemaal niks!"
Als je een keer iets nieuws neergezet hebt doe je het meestal niet nog eens. Het is vaak aan de nieuwe generatie om dat weer te doen.
Koeien en kaas blijven de kern. Maar er komen nieuwe dieren en planten bij om de problemen van biodiversiteitsverlies, veenoxidatie, stikstofuitstoot en waterkwaliteit te doen.
We willen de biodiversiteit op de bodem vergroten om die onder de bodem te vergroten. Een vitale bodem houdt meer water vast.
We moeten telkens kijken naar wat er past in onze agro-ecologische omstandigheden (de condities van ons land- en watersysteem) en bij de cultuur van de omgeving. Voorbeelden zijn een moestuin, een theehaag, de kippencaravan en nog meer.
De urgentie voor transformatie in de landbouw is nu heel hoog, maar de ruimte is heel laag.
Ik zie niet 1 oplossing voor dé landbouw. Wij zijn gaan handelen vanuit de regeneratieve principes. Er zijn voorbeelden die laten zien dat je een prima boterham kan verdienen als je op een andere manier boert en (vaak) via directe kanalen naar de consument brengt.
Er is altijd werk. En af en toe moet je het een beetje naast je neerleggen.