In deze aflevering een experiment. Niet één gast, maar twee oud-gasten. Jip de Ridder van CommonEasy en Charlotte van Leeuwen van Bord&Stift. Bij beiden is de afgelopen twee jaar enorm veel gebeurd. En ik wilde eens inchecken hoe het ervoor stond, omdat ik denk dat dat mooie aanvullingen zijn op de eerdere afleveringen.

Nou, wie waren dit ook alweer? Jip is de oprichter van CommonEasy, een alternatieve arbeidsongeschiktheidsverzekering voor ondernemers; waar niet de verzekeraar maar je netwerk garant voor je inkomen staat. Dat is een veel goedkopere manier om jezelf te verzekeren, maar ook een waar je op een heel andere manier met elkaar in verbinding staat.

Jip was Peer nummer 1. In ons eerste gesprek hebben we het uitgebreid gehad over hoe het concept werkt, over het andere mensbeeld wat eraan ten grondslag ligt, en hoe hij het ondanks een eindeloze stroom “nee’s” op z’n pad toch wist te creëren.

2 jaar geleden stonden ze op het punt remote te gaan werken met het bedrijf. Jip heeft het merendeel van de afgelopen tijd in het buitenland gezeten. En hoe gaat dat dan met het runnen van een bedrijf? Daar hebben we het over. Maar ook over Community Stewardship en over mentale kracht en dankbaarheid.

Dan Charlotte, Bord&Stift is een white-board animatiestudio uit Amsterdam waar zij de oprichter van is maar niet de baas van is. Bij Bord&Stift hebben ze zichzelf horizontaal georganiseerd en zijn er geen managers, maar ook geen chaos. In ons eerste gesprek hebben we het uitgebreid over hoe dat werkt en überhaupt kan. Het is aflevering nummer 7.

Sinds 1 januari 2021 is zij zelfs medewerker van het bedrijf. Ze heeft ervoor gekozen om naast het runnen van het bedrijf met elkaar te delen, ook de aandelen over te dragen. De aandelen van de BV zijn nu in eigendom van een stichting. Steward Ownership heet dat. En in dit gesprek duiken we erin hoe dat precies ingericht is (bijvoorbeeld hoe bepaal je dan wat er gedaan kan worden met de winst?). Maar we hebben het ook over wat dat verandert voor de medewerkers en voor haar en waar de afgelopen jaren haar aandacht heen is gegaan.

Ik vond het heel leuk om deze twee fantastische mensen weer zo te kunnen spreken. Dank jullie wel daarvoor! En ik hoop dat jij dat als luisteraar ook vindt.

Let wel, het is digitaal opgenomen en niet in de fijne Podcast Garden van Ruben May. Dat hoor je af en toe helaas wel.

Veel plezier met luisteren. Hier zijn allereerst, Jip de Ridder, en daarna Charlotte van Leeuwen!

Jip de Ridder - CommonEasy

Charlotte van Leeuwen - Bord&Stift

Luister hier ⬇️ of ga naar Spotify, Apple Podcasts or Overcast.

Lessen Jip

Tijdens de lock-downs zijn we wekelijkse community calls gaan organiseren. Dat gaf, ondanks de afstand, meer verbinding.
We hadden al een vast weekritme met hacksessies en check-ins. Dat hielp ook op afstand de productiviteit hoog houden.
Online calls kunnen juist veel meer gefocust zijn. Het hogere doel van ons bedrijf en een meditatie-check-in hielp ons ook met echte aandacht te bellen.
Apps vergroten het gedrag dat er al is uit. Als je offline al niet gefocust bent, vergeet het online maar.
Communities floreren wanneer je met elkaar een hoger doel nastreeft. Dat wil je eigenlijk altijd met je team.
Het was mooi te ervaren dat je én dikke vrienden bent, én productief samenwerkt.
Ik moet echt in m’n rol als leider gaan staan en de condities creëren voor het team dat iedereen goed kan werken.
Ik heb altijd de neiging alles decentraal of vlak te organiseren, vanuit een oude overtuiging die ik toch meedraag dat leiderschap vies is (ego, of de baas over iemand zijn). Maar het is ook echt nodig en het mag.
Wanneer je met fysieke dingen bezig bent, is het heel snel duidelijk wanneer er geen leiderschap of beslissingen genomen worden.
De dankbaarheid die je ervaart als je er voor iemand kan zijn of vice versa is groots, maar moeilijk in woorden te vatten.
Wanneer je andere ondernemers hoort zeggen dat je ondanks je burn-out nog steeds waardevol bent en later zelfs nog waardevoller zult zijn, laat je het oordeel op jezelf een beetje los.
ABCD: Autonomie, Betrokkenheid, Competentie, Dankbaarheid. Sluit je dag af door voor elk een voorbeeld te bedenken van die dag en je hebt sowieso een topdag gehad.

Lessen Charlotte

Omdat we al al ons werk horizontaal hadden georganiseerd, voelde het steeds onlogischer dat ik dan nog steeds de eigenaar van het bedrijf was.
Ik vind het überhaupt het eigenlijk helemaal geen goed idee dat 1 mens zoveel kapitaal zoals een bedrijf kan bezitten.
Ons bedrijf is nu eigenaar van zichzelf: Stichting Bord&Stift is 100% eigenaar van BV Bord&Stift.
In de statuten van de stichting staat dat het bedrijf nooit verkocht mag worden en dat het altijd gerund moet worden door de mensen die er werken.
Alle winst gaat of terug het bedrijf is, of wordt door de stichting uitgegeven aan projecten die een positieve bijdrage leveren aan de wereld (goede doelen of gratis werk waar ze in geloven). Dat hebben we bewust breed gehouden en wordt besloten door Team Wereld van Bord&Stift.
Het bestuur bestaat uit drie willekeurig gekozen Bord&Stifters.
We hebben ook een lijst bedrijven opgenomen waar we niet meer voor willen werken. Ondanks dat dat soms grijze gebieden en discussies oplevert voelt het goed daar een stap in te zetten.
Voor mijzelf was het niet zo’n grote beslissing om het bedrijf weg te geven, maar van mijn omgeving kreeg ik wel veel weerstand. “Moet je niet met een psycholoog gaan praten.”
Het voelt zo raar om een bedrijf - wat bestaat dankzij en uit hard werkende mensen - te bezitten of te verkopen. Ook al is het heel “normaal” in onze wereld.
De juridische overdracht maakte alles net 5% vrijer en gaf de medewerkers net wat meer eigenaarschap. Niet heel veel omdat we ons in de praktijk al zo georganiseerd hadden, maar toch substantieel.
Ik ben nog nooit gekozen voor de Commissie Waarde - die gaat over het ontslaan van mensen. Dat geeft me een zekere trots.
M’n relatie met het bedrijf voelt erna ook vrijer. Ik kan (en ga toevallig ook) makkelijker weggaan.
Het was niet een specifiek moment, maar opeens was het me duidelijk dat het tijd was om weg te gaan.
Een realistische erkenning van de eindigheid van mijn tijd motiveert soms snel een keuze te maken of energie achter werk te zetten.
Horizontaal Organiseren betekent heel veel voor me, omdat het een veel menselijkere manier van je tot jezelf en de anderen verhouden. En het is ook nog eens veel efficiënter.
Ik moedig iedereen graag aan om goed te kijken wat de structuren en de 1e, 2e en 3e orde effecten zijn van hoe we de wereld hebben ingericht.